Ok yaydan çýkmasýn germe yayýný
Geri çek dilini, sürememiþsin!
Yoksa ki veririm aðzýn payýný
Havlamýþsýn amma ürememiþsin!
Kibir’in gölgesi gerçeði örter.
Yalancý her daim doðruya sürter!
Bir nefsi fitne ki içinden dürter
Yalan defterini dürememiþsin.
Her taþýn altýndan çýkan nazýmsýz
Eðri otur doðru konuþ hazýmsýz
Balýn peteðin var, ardýn çuvaldýz!
Fesadý içinden bürememiþsin.
Kulaðým duymuyor, görmüyor gözüm!
Alev, alev yanmýþ oturmuþ közüm
Devleti soyana açýktýr sözüm.
Asla bir insandan türememiþsin!
Hýrsa bürünmüþ göz gerçeði görmez.
Yalancýnýn mumu yatsýya sürmez
Doðru söyleyene köpekte ürmez.
Kuyruðun gevþemiþ görememiþsin!
Doðru ok atan yay eðridir, kaz!
Uçma karga gibi aðýr ol biraz.
Arif sözü dinle etme itiraz
Bu gazla Menzile erememiþsin
Ýmandan bihaber, inanç neyine
Susuz raký doldurursun beyine
“Elhamdülillah Müslümansýn” yine!
Haramýn hakkýný verememiþsin.
Haksýzý tutup ta küfre batansýn
Menfaatin için dostu satansýn.
Cennet bahçesini çöle katansýn
Gül hazzýna erip derememiþsin..
Ýkilik yaratmak size baþarý.
Sizden olmayaný kovun dýþarý !
Etrafýna dolmuþ yýðýnla haþarý
Bitlerini yere serememiþsin.
Neferi kýsa kes, kimdir sorulmaz !?
Eþeðe nal çakýp eyer vurulmaz.
Özü baþka ile dostluk kurulmaz
Ayaklar altýna sürememiþsin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.