Ben Artık
Ben artýk anlatamýyorum söylemek istediklerimi
Boðazýmda kekremsi bir tat, bir kilit yüreðimde
Üþürüm hasret olurum kendime
Donar bakýþlarým, diner haykýrýþlarým, siner yakarýþlarým
Yüzüm kimsesiz bir çocuðun yüzünde
El açar semaya yalvarýþlarým.
Ben artýk anlatamýyorum hislerimi
Bir sýzý var bedenimde, bir acý yüreðimde
Birer çiy damlasý donmuþ gözlerimde
Yarasýna figan düþmüþ bir serçe ürkekliðinde
Öylesine yaralýyým ki dost ölesiye
Geçmiþimin buruk tadý kayýp bir vadide.
Ben artýk þiirler yazamýyorum eskisi gibi
Bir hüzün var kalemimde, bir ýstýrap yüreðimde
Yolum taþlý, yolum sarp uçurum derinliðinde
Duru bir göl kimi zaman
Kimi zaman kýyýlara çarpan bir hýrçýn deniz
Yollarý yolcusuz, ýrmaðý susuz.
Ben artýk gülemiyorum eskisi gibi
Bir kahýr var içimde, bir acý gözlerimde
Kanadýndan berelenmiþ bir kuþ misali
Uçarken acý çeken.
Yüküm aðýr dost, yüküm büyük
Yüreðim erirken gün be gün vuslata, yüküm sevgi.
Bir türkü dolanýr dilime gece olunca
Uzak diyarlardan seslenir sesim
Hisleriyle yol bulma telaþýnda sessiz yüreðim
Mahþer ateþi yaðarken çocuk sevinçlere
Hep uzakta kaldý özlemlerim, özlediklerim
Artýk ateþe verdim yüreðimi ama yakmadým içindekileri.
Belkide unutmak tek tesellisidir yalnýzlýðýn
Güneþi bir kadeh þarap gibi yudumlayýp
Delice sarhoþ olmak
Belkide tek çaresidir imkansýzlýðýn.
Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.