Adam yumuþak baþlý sevecen
Biraz deli
Biraz da serseri ruhlu
Sevdi hep yaratandan ötürü yaratýlaný
Karýncayý dahi incitmedi
Hep incindi, kýrýldý…
*
Kadýn güler yüzlü þen þakrak
Hayatýn cilvesine ortak olmuþ
Feleðin tokadýný yemiþ
Geçmedik çember býrakmamýþ
Mert
Erkekten daha erkek
Özü sözü bir
Sevmiþti bir kere
Adam iyi huylu habis gibi iþlemiþti içine…
*
Adam ince ruhlu
Duygu dolu
Kendine bir yol çizmiþ
Seviyordu ay parçasýný
Sevmedi kendisini seven kadýný
Sevemezdi de
Yýprandý bin parçaya bölündü
Direndi sonuna kadar
Hiç yanmadýðý kadar
Caný yandý
Parmaðýnda ay parçasýnýn yüzüðünü taþýyordu
Ona yürekten baðlýydý
Aðladý adam abý hayat suyuna
Sadece aðladý…
*
Kadýn emindi duygularýndan
Gökkuþaðý gibi doðmuþtu yüreðine sevdanýn renkleri
Ama adam görmüyordu kadýný
Kadýn mecbur kaldý
Vazgeçti sonunda karþýlýksýz sevdadan
Karanlýktaydý kendi içinde
Yol yakýnken yine siyahý seçti
Oysa mutluluklara aç büyümüþtü kadýn
Gömdü adamý içinde derin bir yerlere…
*
Gözyaþlarý içine akýyordu
Vakit tamamdý
Ayrýlýk saati gelip çatmýþtý
Her ikisinin de dallarý kýrýlmýþtý bir kere
Ve yollarý ayrýldý
Adam arkasýna bakmadan loþ sokakta kayboldu
Kadýn da hiç bu kadar aðlamamýþtý
Ýkisinin de ömrünün son deminde mevsim son bahardý…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
10.10.2016