Bazen; Bir insanýn seni gerçekten tanýdýðýný sanýrsýn. Yada iyi tanýdýðýný, Evet yüzlerce kez muhabbet Kurmuþsun dur, Sevincin özlemin gücün olmuþtur, Göz göze sarýldýðýn olmuþtur Düþlerine. Zaman içinde iyi tanýdýðýný Anlarsýn. Güvenirsin, belkide seversin Hiç ummadýðýn bir anda... Perdeler yüzüne kapanýr, Aslýnda hiç tanýmadýðýn... Hiç anlaþýlmadýðýnýn... Öylesine biri olursun.
Demem o ki; Ýyi tanýyorum diye... Yola koyulduðunda bir gün Kendi sevgini bile azým sar.... Mahcup olursun çünkü; O hep daha çoktur gözünde Sevgisiyle, sözleriyle, Bir muhabbetin akýntýsýnda... Sýcaklýk yaþarken, Birden anlarsýn; Ne düþlerine dokuna bilmiþsin... Ne de yüreðine, Bir el kadar çýplak kalýrsýn... Sevdiðinin gözlerinde... Kulaðý da saðýr olmuþtur... Çünkü hisleri de.
NOGAYTŪRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.