Unuttum mutluluðun, Çehresinin endamýnýn güzelliðini Zorda kalýyor aldýðým her nefes Ruhum ve bedenim birbirine karýþtý Baktýðým her ufuk gözümde kafes Al þu biçare ruhumu parçala ve kes...
Çeliþkiler doðurur oldu her gün benim yüzünden Her doðan çeliþki bir çeliþkiye gebe Her zaman biri katre biri yýðýnla kefe Dengeleyemez oldum akýl ile mantýðý Karýþtý kan ve damar atmadý kalp sandýðý...
Dudaklarýmda bir yýðýn fikir söz ve kafiye Çýkamadý hiçbiri kalýplý özgürlüðe Dil mahkum beden mahkum çekildi ölüm Birtek ruh kaldý bana oda kahýr ve zulüm Daralýyorum içim sýkýyor ta içimi Kestiremez oldum artýk þekili ve biçimi Ruhumdaysa rüzgarýn aðabeyi kasýrga Ne olur kulaðýma mutluluðu fýsýlda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Kaynarpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.