Gökyüzü de küçük çocuklar gibi her sabah üzerini açıyor. Annelik duygularım, aman üşümesinler diye adımlarımı çocuklarımın odalarına götürürken yaşama sevincim günümün açılıp saçılmasından mutluluk duyuyor hatta pencereyi sonuna kadar açıp "günaydın" diye seslenmek istiyorum doğan güne. "Sen hep üstünü aç ve ben hiç perdemi kapatmadan doya doya seni seyredeyim" diye cümleme devam etmek istiyorum.

Siyah çarşaflarını gece kullanmak üzere katmanlarına katlayan gökyüzü şimdi nasıl da açık maviler sermiş zeminine. Beyaz bulutları da yumuşacık yastık etmiş kendine. Kuşlar kanatlarıyla alkış tutuyor, mutlu mutlu şarkılar söylüyor. Burnum karbondioksit değil tertemiz oksijen alıyor ciğerine. Sonradan unuturum diye bir görevimi daha icra ediyorum. Havayı temizledikleri için bitkilere de tebessüm edip sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Henüz güneşle merhabalaşamadım. Göklerin sarışın sultanı belli ki vakti saatini bekliyor. "Gidişim sessiz ama dönüşüm muhteşem olacak" sözü güneşe hiç mi hiç uymuyor. Çünkü gidişi de doğuşu gibi sessiz sedasız ama batışındaki asaleti, renk cümbüşünü, hissettirdiklerini hafife almak haksızlık olur. Batışı da doğuşu da ayrı bir zerafettir onun.

Gözlerimi bilgisayar ekranından çekip dışarıya çevirdiğimde "işte budur" diyorum. Karşımdaki apartmanın kiremitlerine güneş; ekmeğin üzerine terayağı sürer gibi sarısını sürmüş. Ruhum da gün gibi kademe kademe aydınlanıyor ve sabah kahvaltısından önce tıka pasa doyuyor.

Yakınımızdaki fırından burnuma mis gibi taze ekmek kokuları geliyor. Caddeden tek tük geçen arabalar güne karışan insanlar olduğunu müjdeliyor . Kalın perdeler birer birer açılıp yerini narin tüllere bırakıyor. Hayat telaşesi hane hane başlıyor yine.

Doğayla günaydınlaştım sıra siz de sevgili arkadaşlar. Öncelikle günaydın hepinize! Hayal ettiğiniz, hedeflediğiniz, yapmak istediğiniz her şeye bugün bir fırsat olur inşallah. Sağlıklı, mutlu, huzurlu, verimli, güzel haberlere gebe bir gün diliyorum. Kalın sağlıcakla.

Aysel AKSÜMER