ANNELİK DUYGUSU

Eren Bey çok teşekkür ederim ben de sizi; iyi, doğru, mert, dürüst ve kaliteli bir genç olarak görüyorum. Yazılarınızı da çok başarılı buluyorum ve beğeni ile okuyorum. Ben de annenizi kutluyorum ki sizin gibi evladı var. Kalp kalbe karşıymış derler..

Saygı ve selamlaımla...

Fazıl Bey ben onüç yaşında annesiz kaldığım için anne özlemim çok büyük. Çocuklarımı erken bırakıp gitmek istemiyorum inşallah ömür verir de evliliklerini, çocuklarını da görmek nasip eder. Ben 43 yaşındayım halen bir tarafım eksik gibi geliyor bana.

Teşekkür ederim güzel düşünceleriniz için ben de sizin yazılarınızın sıkı takipçisiyim iyi ve güzel olan herşeyi konu ediyorsunuz sayfanızda. Yürek sesiniz hiç susmasın.


Saygı ve selamlarımla...

Babalık duygusu da herhalde annelik duygusuna benziyordur. Yalnız erkeklerin ilk bebek tutuşları çok orijinal oluyor. Acaba kırılır mı? bir yeri dökülür mü? diye hele altları ıslanınca bu bir şeyler yapmış herhalde diye eşimin çocukları elime tutuşturduğunu çok bilirim.

Ama anne; karnında büyüttüğü için sanki daha bir farklı gibi geliyor bana. Babalarımızı da başımızdan eksik etmesin onlar olmasa da olmaz tabiki....

Teşekkür ederim. Her şey gönlünce olsun...

Tamamen haklısınız Eser Hanım ben küçüklük çağlarında bize çok muhtaçlarken kendi terlediğini bilmediği dönemler için anne olarak elbette görevlerimizi harfiyen yerine getireceğiz ama büyüdüklerinde de sorumluluklarının bilincinde olmayı öğretmeliyiz ki ayaklarının üstüne sağlam basabilsinler.

Bizim bir tanıdığımız vardı çocuk kocaman olmuş kafası bebek arabasının üstünden nerdeyse kumaşı delip çıkacak yorulmasın diye arabada taşırlardı,

Eğilmesin diye oniki onüç yaşındaki çocuğunun ayakkabısını bağlayanları da gördüm.

Bir de aileyi borca harca sokup her dediğini yaptıranları...

Biz mümkün olduğunca sevgiyi ölçüsünde dağıtmaya çalışıyoruz. Dediğiniz çok doğru... dışarıda kimse pışpışlamaz çocuklarımızı, gerçek dünyaya da hazırlamak lazım tabiki.

Her zamanki gibi güzel ve anlamlı yorumlarınız ve katkılarınız için çok teşekkür ederim.

Sevgilerimle Eser Hanım..

Çok haklısınız çok üzücü bu olaylar tabi..Maalesef ben de duyuyorum annesine babasına el kaldıran çocukları ve halen bu kişiler çocuğum diyorlar. Zaten böyleleri toplum tarafından da reddedilmiş kişiler ve anneleri ben doğurdum ne yapayım ben de elimi çekersem ne olur deyip dayak yiyip oturuyorlar. Ben de anlayamıyorum böyle durumları. Allah kimsenin başına vermesin ama böyle bir şey yaşasam yine çocuğumu sever miyim çok zor bir konu. Düşüncesi bile ürkütüyor ama çok doğru gözlemleriniz evet toplumumuzda bu var, bir sürü kötülük için de maalesef bu da var.

İkinci konuda bence dört dörtlük annelik yapmış ama çocuğu öyle kötülük yapmışsa ruhsal sorunu vardır çocuğun. ama onu da anne mutlaka farketmiştir. Bence suçludur onu ne pahasına olursa olsun tedavi ettirmelidir ama herşeye rağmen böyle olmuşsa anne yine annedir ama evlat maalesef evlat değildir.

Bizim ötemizde neler neler oluyor hem de yürek dağılayıcı şeyler... Allah böylelerini i islah etsin diyorum.

Değerli yorumunuz ve katkılarınız için de size çok çok teşekkür ediyorum. Saygılarımla....

Haklısınız bence ömür boyu yaşıyorlardır o vicdan ezikliğini yada ruhsal dengeleri bozuktur. Akli dengesi yerinde olan birisinin yapacağı bir şey değil gibi geliyor. Düşünsenize ölümünü göze alıyor ya da kimin elinde büyüyeceğini bilmeden çekip gidiyor. Allah korusun kötü yola mı düşecek. organlarımı alınacak düşünmesi bile şu anda beni mahvetti.

Bu yavrucakların kaderleri daha ilk günden kötü ... Allah yardımcıları olsun güzel yorumunuz için teşekkürler. Allah çocuğunuzu size bağışlasın uzun ömürler versin. Sevgilerimle...

Ben de sizleri tanıdığıma,duygularımızı paylaştığımıza çok memnunum, sevgiyle ve sevdiklerinizle sağlıklı ve huzurlu kalın, gönülden sevgilerimle.