Ankara’nın burun donduran, kulak kesen ve tir tir titreten bir kış günüydü. Doğal gaz o zamanlar şimdiki gibi her yerde verilmiyor sadece Maltepe’de veriliyordu.

Öğle tatilini fırsat bilip işyerinden yürüdüm ve doğalgazımı almış olmanın mutluluğu ile kartımı cüzdanıma yerleştirdim. O zamanlar kötü alışkanlıklarım vardı sigara kullanıyordum. Allaha şükür 2 yıldır onu sonsuza kadar terkettim.

Canım birden sigara içmek istedi ve ulu orta sigara içmenin bir bayana yakışmayacağını bilen bir edayla karşıdaki parka doğru yol aldım. Parkta uygun bir yer gözüm aradı ve nihayet bir bankta oturup sohbet eden bir karı koca buldum. Hemen usulca yanlarındaki banka iliştim. Paketimden çıkardığım sigarayı yaktım ve derken soğuk daha fazla içmeme müsaade etmedi yarısında söndürüp kalktım. Derken bir gürültü koptu arkamdan. Olamaz bank yerde... Şaşırdım ne oluyor diye. Meğerse bank iğreti konmuş ben kalkınca paltoma mı takıldı bilinmez düşmüş. Ama bankta oturan kadın demez ki "Vay be kadına bak koca bankı devirdi" Allahım hayatımda hiç bu kadar sinirli mi desem, mahçup mu desem ortaya karışık bir duygu yaşamadım. Kendimi savunurcasına "Ben düşürmedim onu kendi düştü" dedim.

Ama bir kaç adım sonra sinirlerim bozuldu herhalde ki başladım kendi kendime gülmeye... Hani birileri bir şey düşürünce arkadan birisi koşar verir ya.. Şimdi arkamdan birisi "Pardon hanımefendi bankınız düştü" dese elime bankı tutuşturursa ne yaparım diye düşündüm.

Aman Tanrım düşünmesi bile kötü.... Neyse ki öyle bir şey olmadı. O olaydan bu yana oturduğum her banka sağlam mı değil mi diye bakarım.

Sağlıcakla kalın...