nasıl düzelir bilemiyorum artık üstad. 100 yıldır siyasesetçilerin, dinistlerin, kemalistlerin,komünistlerin, ülkücülerin, tarikatçilerin, cematçilerin, türkçülerin, kürtçülerin, modernistlerin, hatta aynı düşüncenin farkı dallarındakilerin bile hem birbirini hem de birbirlerini sırtından bıçakladığını görüyor toplum, bunun üzerine yanlış göçmen göç mülteci politikası, kırdan kente aşırı yığılma... herşey birbirine girdi üstad, eğitim, hukuk, ekonomi, sosyalite, kültür, aydınlanma hepsi karmançorman.. üzerine bir de ta meksikalardan uyuşturucu haplar.... tüm bunlara rağmen yine de iyi ayakta kalıyor millet.

pandemi zamanında teyzemi aramıştım bayramıydı neydi,pandeminin etkilerinden konuşurken: insanı insandan iğrendirdiler evladım gibi bir şey demişti. o söz hiç aklımdan çıkmıyor..

sabahattin aliden tut, deniz geçmişe, 60-70-80 lerdeki darbelerden tut 15 temmuzlara kadar, angara gar patlaması, muhsin yazıcıoğlu cinayeti, sinan ateş cinayeti, uğur mumcu cinayeti, madımak, şehit cenazelerindeki siyaset. kkronolojiyi karıştırmış olabilirim ama zaten karman çorman bir haldeydik, bunun topluma, gençlere, yeni kuşaklara yansımaları elbet olacak. kadın cinayetleri de çabası...

üstad; evlat annesinin boğazını kesiyor, baba 20 yaşındaki oğlunu kurşunluyor pompalıyla..

bilemiyorum sadece bizim ülkemiz mi böyle, farklı ülkelerde de kendi içlerinde aynı bizimkisi gibi bir karmaşa var mı ? mesela yunaistan da ne bileyim hindistanda veya fasta, portekizde, ingiltere vb vs işte.

bu dönem yani son 25-30 yıl sokak olaylarının klavyelere ve internete taşındığı dönem, bir çok tartışma buralarda bile yapılanlar, dışarıda yüz yüze yapılacak olsa, tartışanlardan herhangi birinin katil olması o kadar kolay ki...

hani ne derler imamosursa cemaatsıçar bizim kültüre ait bir söz olmalı, siyasetçlerin söylemlerine bir bakar mısınız, yani zaten farkındasınızdır da, bu tür olaylarda bir şekilde öyle ya da böyle yansımaları işte. başka türlü bir izah yapamıyorum..

kızılderili kabileleri gibiyiz kendi aramızda işin açığı. umarım milletin sonu kızılderililer gibi olmaz.

20 yıl oldu neredeyse edebiyat sitelerinde takılmaya başlayalı, ordinaryüs oldum sayılır, kaç tartışma kaç münakaşaya şahit oldum sayısını unuttum.

işin bir diğer boyutu da toplumsal olayları da ekonomik grafiklerle okumaya çalışırım. destek ve direnç bölgelerinde ve yeni ath'lerde veya yeni diplerde piyasa çalkalanır.toplumal olarak da kargaşada, birbirine güvenmemede, devlet yönetiminde, sivil, dini, siyasi, mesleki, hukuki kurumlarda vb vs yeni dipler görüyoruz, olmaz dediklerimiz oluyor.. toplumda dibini arıyor sanki, düşebileceği en dip karanlığa düşmek için çırpınıyor sanki; daha ne kadar vahşi, kan içici, umursamaz, vurdum duymaz olunabilir Tanrım, nedir bu ülke bu dünyanın hali dediğimiz bir çağ dönüşümündeyiz.

yıllardır espiritüel bir şekilde kuşaklara değinir dururumi malum olayda da bir genç ihtimal z kuşağı biri de x kuşağı, gençler artık umursamıyor hayatı da, hayatın getirdiklerini de sanki; çünkü eski aile bağları, toplumsal kucaklaşmaların hepsinin bir ikiyüzlülük olduğunu görüyor gençler, yeni nesiller, ne yapsınlar, sallayıp geçiyorlar en insani davranışları bile. artık yadırgamıyorum kimseyi.

ülkemizde ölene, ölenlere değil yeni doğanlara ve yaşayanlara üzülür hale geldik zihnen.

komedi yazalım diyorum yıllardır nesildaşlara,, sitedaşlara da mümkün olmuyor. o kadar çok acı, ızdırap, dert var ki çevremizde,insanlarla dolaşmaktansa çalıyı dolaşalım modundayız sanki, Tanrıya sarıyorum şahsen ben..

vel hasılı uzattığım için özür dilerim üstadım da;
Suat Abi, düzelir mi bu toplum bu millet...

devletin ,meclistekilerin, yargının, vb vs göz göre yalan söylediği bir ülkede neyi düzeltebiliriz ki, kuşaklar arasındaki sevgi ve saygıyı mı?

hani andımızı kaldırmışlardı ya;
ne deniyordu orada;
küçüklerimi sevmek, büyüklerimi saymak.. bu mısraları bile okul sıralarında okuyanların zihni alt yapısında insana zarar vermenin önünde milyonlarca bent kurulmuştur aslında.

eski nesiller rüzgar ekti, fırtına biçiyor sanki... ne tclerde ne de basında ne de vb vs çağı okuyabilen insanları görmeye çalışıyorum ama ya ben körüm ya da harbi harbi çivisi çıktı ülkemizin de zihnimizin de toplumumuzun da...

suat abi; umut var mı?
insandan kaçan bir insan kime sığınacak? yapay zekaya mı? ya da meçhul tanrıya mı?

bağlantısız görünen konular bile birbirine o kadar yakından bağlantılı ki, bu örümcek ağından kurtulabilir miyiz,ah keşke... ya doğmamış ya da hep çocuk kalsaydık şöyle hep 7-10 yaş arasında kalsaydık değil mi, diye kendime sorsam; bırakın 7-10 yaşı hiç doğmamayı dileyen kaç milyon insan çıkar günümüzde hesap etsek mesela?

saygılarımla üstadım.
iyi geceler.
en seveninize emanet olunuz.