Ahmet Erhan diğer şairler gibi sıklıkla hatırlanmaz. Ama ben onu hep Öyle[1] şiirindeki bir dizesinde algımı keskinleştiren sorusuyla hatırlarım:

_“Hiç kendine çarptığın oldu mu birdenbire bir köşe başında?”_


Dün akşam bu zıtlıklar metropolünde kaosun tam da ortasında[2] yürürken aynı dize tekrar geldi aklıma ve ben tarihin zulüm- acı- tuhaflık- tekerrür ve çelişkilerle şekillendirdiği şu koca kentte karanlığı delip geçerek gözlerimi kamaştıran güzel insanları- o insanların ışıklı dimağlarını hâlâ farkedebiliyor olmama şaşırdım.


Öte yandan hayatın günlük rutininde artık güzel bir şeylere rastlamakta zorlandığımız- içinde bulunduğumuz keşmekeşin salgın hastalıkları- savaşları- doğal afetleri- sadece ülkemize değil tüm dünyaya körükle hava tutan enflasyonu yetmezmiş gibi bir de aniden karşımızda hortlayıveren andavalların bön bakışları- oportünist karakter fukaralarının bukalemun ağızlarına karşı gösterdiğim tahammüle de şaşırdım.


Bir mekâna çekilip de kahvelerimizi yudumlarken dostluğa- doğal dünyayla bağlantıma- okuttuğum ve okutmaya devam edeceğim kız çocuklarına- ölmüşlerimi yâd ettiğim her an’a- beni bu şemail ve ahlakla şekillendiren yüce akıla kalbimle sonsuz kere şükrettim.


Az evvel de Osmanlı klasik dönem mimarisinin dehası- el fakir-ül hâkiri Koca Sinan’ın şahsiyetleri eşliğinde Kristian Xhaferaj‘in[3] kemanında raksettirdiği içli nağmeleri çocukluğumun İstanbul’u- babaannem ve Ali Dedem için defalarca döndürerek dinledim.


1930’larda onlar gibi daha niceleri Balkanlardan göç ederek evlerini- üzüm bağlarını- bostan tarlalarını bırakıp “vatanım” diyerek gelmişler bu ülkeye. Arada bir hiç gelmeselermiş diye düşündüğüm de olmuyor değil. Neyse ki yekta dost bağlarım bahçelerim var- bir zamanlar babamın da dünyaya gözlerini açtığı iki omuzu iki kıtaya yaslanmış- her şeye yeniden başlama sebebimiz olan bu debdebeli şehirde…


Şairin dizesi misali ben de ansızın bir köşe başında kendime- anılarıma toslayıveriyorum- bazen çiy yüklü bazen güneşli bir tebessümle.





/ yüRekTen




[1] Şehirde Bir Yılkı Atı kitabından
[2] Taksim Meydanı
[3] Kristian Xhaferaj - İstanbul
youtu.be/m23kHd9tYOM?si=7ZlpHT9kLLs4-EGs__


ph. r.t. / Taksim Meydanı