- 266 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
Yazmak terapidir
Yazmalıyım... Çünkü kalemin iyileştirici gücüne inananlardanım.
İçime attığım tüm sıkıntılarımı dışa vuramadığım duygularımı ancak bu şekilde salabilirim. Tutuklusu değil hiçbiri yaşadıklarımın. Sıkıntılarım, korkularım, üzüntülerim bedenimin ya da ruhumun esiri değil. Hem bunlarla başetmenin yolu bire bir karşı karşıya getirip yüzleşmek ve benimce iyilerimin, doğrularımın, kötümser düşüncelerimin, yanlışlarımın terazisi olmalı yazmak.
Zihnim unutkan, tüm gece beynimi önce yontup sonra didik didik parçalara ayırıp yiyen fikirlerim, kendimce bulduğum çözüm arayışlarımın pinpon topu gibi zihnimin bir duvarından diğerine hızla çarpıp gel git yapması aslında her şeyi bilinçli olarak düzene oturtmayı amaçlamakken amaç sonunda hep işgüzarlığına mağlup olduğum uykumun zihnimden beni alaşağı edip sabaha bırakması.
Aydınlanıyor pencerem. Kötü bir geceydi. Hayır hayır geceye haksızlık yapamam. Geceler kötü değildir. Aksine koruyucudur örtücüdür. Peki ne olmuştu. Sabaha kadar tıkır tıkır kemrilen beynimden ne kalmıştı sabaha. Neyi düşünmüştüm, hangi çözüm önerilerine kavuşmuştum. Dedim ya zihnim unutkan. İşte tam da bunun için yazmalıyım.
Geceden halsiz kalıyorum. Kalkamıyorum. Gözlerimi açmaya bile takatim yokken bu işi en iyi kulaklarım yapıyor. Yani beni uyandırma işini. Gerçekten bu böyledir sadece sabahları değil her zaman gözlerimden önce kulaklarım uyanıyor. Uğultu halinde sesler başımın içine hücum ediyor. Bunun dışında gündelik hayatımda herşey otomatik. Ellerim ayaklarım ne yapacağını benden iyi biliyor. Ayaklarım beni lavaboya götürüyor, ellerim musluk açmayı biliyor mesela, aynaya bakmayı biliyor yüzüm. Dışarıdan bakıldığında her şey normal görünüyor ocağa çay koyulmuş, kahvaltı masası hazırlanmış, çocukların saçları taranmış örülmüş, yanakları öpülmüş ve ben işe gitmek için yola çıkmışım. Her gün bindiğim aracım da ne yapacağını nereye gideceğini çok iyi biliyor. Arabayı ben kullanmıyorum o, kendi kendine gidiyor. Yolları ezberlemiş kırmızı ışığın ne zaman yanacağını dahi biliyor. Ve bütün bunlar zihnimden bağımsız ben yönlendirmeden kendiliğinden olup bitiyor.
Peki bunca bilinçsiz davranışım sonucunda nasıl oluyor da işlerimi bir şekilde yoluna sokup yürütebiliyorum. Ya da her şeyin yolunda olduğunu sanıyorlar.
Yazmalıyım kendimi yiyip bitirmeden sorunlarıma karşı aktif bir zihin yaratmak için yazmalıyım.Yazmalıyım aslında monoton gibi görünen hayatımın altında yatan başka bambaşka sorunları ortaya çıkarmak için. Yazmalıyım dalgınlıktan uzaklaşmak, ruhumu ve bedenimi yorgunluklarından arındırmak için, kalem psikologdan etkilidir diyerek mutlaka yazmalıyım.