Kehanet - 2

İkinci bölümde taşlar daha bir yerine oturdu. Tasvirler mekanı canlandırmak için oldukça yeterli.. Bir hayran kazandınız .. hikayeleriniz çok orjinal..

Sevgilerimle...

Henüz ilk konakladığımız yerde görevde bir başına olduğumuz gerçeğiyle yüzleştik.Kimseye güvenemeyeceğimiz gerçeğide tokat gibi yüzümüze çarpsada bu görevi yardımsız başarabilmekte nerdeyse imkansız ama kime güvenebiliriz ? Bir görünüp bir kaybolan ve tanıdıklığına olan inancımıza sarılarak o druid kızla yine yolumuzun kesişmesini ve rüyalarımızdan çıkaracağımız ipuçlarını izleyerek bu görevde ilerleme kaydedebileceğiz gibi.Bunları tahmin etmek çok zor değil evet,en azından yazının gidişatı o yönde ancak her bölümde yaşadığımız sürpriz karakterler,olaylar ve derinliklerle okuyucu nasıl şaşıracağına olan inancını koruyarak bir sonraki bölüme geçmekte hiçte zorlanmıyor bu hikayede ve bu bölümü okurken özellikle hissettiğim bir diğer detayda hikayeyi derinleştirirken o karmaşayı(karakterler,mekan çeşitliliği,farklı olaylar ve birbiriyle olan bağlantıları) bunları bir güzel dağıtıp sonrada gayet iyi toparlıyorsun.İlham perilerini,kalemini kıskansamda bak yüzüne söylüyorum ve her zamanki gibi tebriklerimi bırakarak kaçıyorum..

Rüya paragrafına geçtiğimde olamaz o kadın rüya mıydı, dedim içim rahatlayarak ve tabiî bu rahatlık uzun sürmedi. O da anlamamış. Ve sanırım bu öykünün yazarı o hâtunu ilerleyen bölümlerde ya da bölümde daha korkunç bir hâlde karşımıza çıkaracak.. Tütsü ve çiçeklerle donanmış tek odalı bir ev -papatya da var mıdır- ve bir tas garip bir içecek ardından handa, kendi odasında uyanması. Bir çöl ve serap gören bir bedevi olduğunu sanmıyorum.. Yine de umuyorum ki.. Öykünün seyri üzücü olmaz umarım..


İlim nasıl ki deryâ ile tasvir ediliyorsa tarih de öyle sanırım.. Fakat ben tarihin hakîkatine ulaşmanın imkânsız olduğunu düşündüğüm için sanırım okumaktan uzak tuttum kendimi.. Bu bir özür olamaz ama şu an önemli olan hâlâ bu öykünün epey yolu olduğudur.. Muhakkak ki nasıl yazacağınızı en iyi siz bilirsiniz ancak, sanırım okur mükkelliyetçilikten yana... Betim, tasvir.. Kahramanların tanımı, yer ve olay hakkında biraz daha detaylı olursak çok daha ileri bir seviyeye taşırız yazdıklarımızı.


Bu hâliyle de inanın iyi ama neden çok daha iyi olmasın..


Kelt için soru işâreti bırakmıştım. Roman ve öyküler yazarın olduğu kadar okurun da hayâl gücünden payını alır. Açıklama için teşekkür ederim ama benim kast ettiğim farklı bir şeydi. Gerçekliği değil. Şu an hatırlayamıyorum hani şu kuzey'de yaratık türü bir şeyler vardı ya. Neydi onlar uyurgezer, aygezer, unuttum işte. Siz hatırlarsınız, onlar gibi mi acaba demiştim. Olmaması iyi geçmiş belki ama şimdi çok da cezbedici değil..


Dikkatimi çeken husus için biraz daha zaman gerek sanırım. Gerçi önceki yazdıklarınızı düşününce.. Zamana bırakmak en iyisi..


Devamının gelmesi çok uzun sürmesin..


Teşekkürler.

Sevgili Fatih

Harika gidiyor hikâye heyecan verici ve emin ol usta kaleminden o çağları bire bir yaşıyor okuyucu.
Anlaşıldığı gibi ben geç yorum yazmak durumunda olduğum için hoş görüne sığınarak yorumlarımı bazen gecikmeli yapacağım)))

Neyse tekrar yazıya döneyim inan her satırını hemen bitmesin diye sindire sindire okudum, muhteşem bir yeteneksin.

Kalemine emeğine sağlık

Saygı sevgilerimle

Harita, bana bir şeyler anımsatıyor; Antik kentlerin Frigya, Lidya kralıkların bronz çağlarını anımsatırken bu tarihi-savaş kurgusu çok ustaca yazılıyor, bir önce devamı gelsin de eski tarihin kokusuyla farklı, ilginç hikayeyi okuyalım diye sabırsızlık içinde bırakıyor insanı...

Biraz geç oldu ama iyi ki sakin kafayla okumuşum gerçi anlatım diliniz o kadar hoş ki insanı yaşıyormuşçasına içine çekiyor hemen.
İyice merak uyandı içimde devamında ne olacak diye..

Hayal gücünüz ve araştırmacı ruhunuza ait kültür seviyeniz var olsun!
Tebriklerimle
Saygılar selamlar..

Yüreğine kaleminize emeğinize sağlık. Güzel bir öykü beğenerek okudum..

Saygılar..

Güzel gidiyor hikaye.
Heyecan ve merak dozu gittikçe artıyor.
Yazarın akıcı anlatımı,
sıkı sıkıya bağlıyor insanı satırlara,
bir çırpıda okuyup bitiriveriyorsunuz paragrafları.
Bir tarih-macera filmi gibiydi.
Olayları, kişileri ve mekanları hayal etmek güzeldi.
Eski radyo tiyatrolarını getirdi aklıma.

Madem kentler bu çağdan değil, daha da merak uyandırması, okurun hayal gücünü canlı tutması açısından daha mı çok tasvir edilseydi?

“Tenine dokunduğumda hissettiğim duygu elimi ister istemez biraz gevşetmeme neden oldu.” Galiba bu her çağda anlaşılacak bir duygu.

İlk bölümü de bağlantılı olarak okudum. Tabi ki kalem sahibinin dediği olur fakat nedense, öykünde geçen dönemlerin çakışmıyor olması ilerde başına bela olacak gibi geldi bana. Nihayetinde yazdığın bir masal değil bir öykü ya, böyle düşündüm.

Kurgun, anlatımın yine harika…Okuru efsunlu bir yola çekmede ustalığın şahane.
Ve yazılarını okumak hoşuma gidiyor.

Varol

Şu saatte bu psikolojime çok iyi geldi bu yazı.
Bunları yazabilmek için hayal dünyasının çok geniş olması gerek insanın.
Sıradan yaşayan ve düşünenlerin bu derece heyecan verici şeyler üretmesi zor bana göre
Gerçi kimi duygu adamıdır,kimi maceraperesttir,bazısı da her ikisinden biraz.
Üslubunu ve çizgini daha da genişleterek sundun bize ve büyük bir heyecanla takip etmekteyim
Bakalım ne maceralar bekliyor bizi.
Ellerine sağlık.
Çok güzeldi,tebrikler.
Takip ediyorum.