Ekmeğim'de aşım'dasın
Baharımda kışımda'sın
Gözden akan yaşım'dasın
Unutmak mümkün'mü seni


...

şarjım bitti
neyse ki evde biraz pasiflora kalmış
birazdan kendime doğru sakinlerim

köpeğim olsaydı

...

Unutmak Kolay

Şu gönül defterimden sildim attım adını,
Zor mu sanıyorsun ki, seni unutmak kolay.
Niye hâlâ seveyim vefasız bir kadını?

...

Çok denedim bir zaman
"Unutulmaz" der zaman
Aklımdasın her zaman
Kolay değil unutmak.

...

adın kalbimde olsada
seni hiçbirzaman sevmeyecegim
yaşadığım en büyük
acyı senle tatı bu gönül

...

Ne acın ne de adın kalsın geriye
Unuttum ismini ne diye sesleneyim ki

...

Anılar denizinin hoyrat dalgaları vururken düş hanemize aheste bir sesle, sukut-u hayal içinde sükût giyinen bir dille, bir lisanı lügatle. Aynada sırlanan zaman tüm esrarıyla taşırken geçmişin izlerini, unutmak dediğin sadece bir avuntudan ibaret değil mi? Her iz, her işaret ve her suret bir kutup yıldızı kadar berrak ve taze izleriyle kazınmışken zihinlerimize. Kaçtıkça gölgelerimizden böylesine yakalanmak gibi bir his değil mi?

Ne mümkün, değil mi bir bedenin soyunabilmesi teninden, lisanından harfler düşerken bir bir, öyle bir teyakkuz halidir ki, öylesine bir telaş, pürtelaş içinde yakalanıyoruz kaçmak istediklerimize. Öylesine bir yangın alazı, öylesine bir harman hasadı yeridir yüreğin; geriye kalan biraz kül biraz duman… Unutmak şimdi bir çölde susuzluk, bir serap, en tatlı uykularına düşmüş heyula, n/isyan narasıdır böylesine susarken bir çift göze bir dost yüze. Şimdi söyle anılardan kim hangi izi, kim kimi silebilmiş ki?

Zaman bir kardelen gibi yüzüğünü takmışken parmağına maziyi, dayanırken kapına anılar ve anılara kazınmış onca iz onca sima… Unutmak, etekleri zil çalarken anıların, beyhude bir bekleyiş değil mi? Anıları taşlarken, acıları avuturken anılar. En çok da unutmak istediklerimiz en çok yer edinenlerdir belleklerimizde. Yüzümüzde düş kırığı bir nazar…

...

Unutmaktan korktuğun şeyi
Umursamazlık öğretir
Kabullenmediğin gerçeği

Bir duyguya tutunursun

...

Öyle kolay değil seni unutmak;
Yokluğunla üşürken hayalinle ısınmak
Özlem yalan, hasret yalan deyip
Onca anıyı silip
Koca bir kenti mazisiz bırakmak.

...

Bitimsiz sevgiyle sevdim
Belki sana verebileceğim birşey yoktu sevgimin dışında
Ama dünyalara değerdi seninle aldığım her nefes...
Şimdi;
Hangi kirli bulutlar sardı etrafımı ki?

...