Ümmühan Yıldız
15.4.2020 20:46:48Ayak seslerini duydum… Beyaz teninde çamurlu kirli ayaklarına uzun uzun baktım…
Şiirimi yazdım
Bütün şiirlerimi ilk okuyan ve sonsuza sen olacaksın…
Whatsapp seninle şiirim hakkında konuşurken
’’ ablam insan kendi şiirini yazarken ağlar mı?’’
Ben çok ağladım dedim…
Anında o uzaklıkları yok ederek aradın ve hıçkırıklı sesinle ağlayışınla… sohbetimiz
Çocukluğumdan beri bütün kardeşlerim beni daha özel sevdiniz bende sizleri
Lâlezar
Bağrında tüten hâra ’’hengâme’’ denen hicran
Yıldızlar söker durur gözbebeğin nurundan
Özlemin başucunda tahta kurulduğu an
Yarına bilet alır yedi on vapurundan
***
Hasretine binlerce derin kuyular kazıp
Yararak yarasını bakmak lazım göğsüne
Rüya günlüklerine iyi uykular yazıp
Sulanmayan çölünü bırakmak lazım düne
Kalbinin örtüsünden sıyırıp geçmişini
Çıkartmalı ortaya çocukluk gamzesini
O yumru elleriyle ayırıp, geçmişini
Yoluna Lâlezarın sermeli tazesini
Kendine sakladığı büyümeyen yanını
Kırk senelik ruhuna mıhladığından beri
Kaybolan kimliğine yükleyip yarınını
’’Miladî başlangıçtır’’ deyip almalı geri...
Nezahat YILDIZ KAYA
15 April ’20
Şiirini alıp göğsüme sokuyorum sen gibi kokuyor.
Şiir Bilgi
