VAZO

14.12.2017 15:45:06

Zaman çok acımasız insan ise biçare
Ne çok şeyin üstünü örtüyor kara toprak
Birden yitiveriyor yüzde beliren hare
Aniden dökülüyor dallardaki son yaprak

//Var mıdır dünyaya gelip de kalan
Gülüp baştan başa muradın alan
Muradı maksudu hepisi yalan
Ölümü dünyada hakikat gördüm.
AŞIK VEYSEL//

Ağaçtan düşen yaprak nasıl kurumaya mahkumsa,insan da zamana
ve hayata yenik düşer.Yarım kalan bir cümle gibi ölüm.Yaprak,ağaca
sımsıkı sarılır ve düşmemek için çaba gösterir.Ama hep korkuyla
tutunur ağaca bir gün düşeceğini bilir,düşüncede öleceğini.Bir
ömürlük misafir olduğumuz dünyada gelip kalan yok,toprağa düşüp
çıkan yok.Hayat ise yaşama cesareti olanları sever.Hüznün ağırlığı
ve içine sığmayan acıları kalemin dizelere bıraktığı sözlerde.
Tebriklerimle,hüznü siyah ve buruk şiire.Saygı ve selamlarımla.