Cömert Yılmaz
12.10.2017 12:46:52her hangi bir şehrin
garında unutulan yalnızlığı
kimse sahiplenmez kolay kolay
büyüdükçe küçülüyoruz kendi içimize doğru
emanet aldığımız ne varsa yerine koyuyoruz
yitip gitmeden son deminde yaşamın
“koca bir şehir uzaklaşarak gitti nefesimden”
bütün şiiri sırtına alıp götüren bir imgeydi
sanki
hepimizin göç hikayesine tercüman olmuşçasına
*
uzun uzun susmak işe yarıyor bazen
kendi sesinle çoğalıyorsun yine yeniden
uzanıp bir şiire tutunarak…