suzan çelik
15.1.2016 01:51:47Merhaba kardeşim.Yorumuma yazarını bilmediğim bir dörtlükle başlıyorum.
Ne umutlar ektim gönül bahçeme
GÜL sanmıştım DİKENİ bana kaldı!
Göz yaşlarım savruldukça içime
KÜL sanmıştım YAKANI bana kaldı!
Gerçekten de öyle nankör insanlarla savaşmak çok zor.Sen bütün kalbinle seversin,seni yakar kavurur kül eder;onun umurunda bile olmaz. Sevginle alay eder .Sever gibi görünür ama ,gerçekte sevgisi de yalandır. Seni kalbindeki tutuşmuş aşkınla bırakıp,defolup gider.Ama sen de onu bir daha aramamakla ve geri gelse de affetmemekle verirsin cezasını.
sayın arkadaşım, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.