Beklidim çok bekledim
Gülü bekledim
Gülmeyi özledim
İçten,sevgi dolu bir gülücük

Dikeni olsa da güzeldir gül
Çekersin o kokusunu içine
Sol yanina kadar siner mecali
Ufukta belirir

Ufakta,tam ufukta
Ufkuma bir ışık misali
Ezeli güzel olanin
Akıbeti mest olur

Yapraklar dökülsede
Kumral saçlarına
Güneşimin ışığı yansısa da o güzel kahve gözlerine
Bana yeter o gül emsali tebessümün

GÜL!şahım
Gül ki ...
Sen güldükçe katre katre
Dökülsün tüm yapraklar

Mehtap alıp götürsün onları
Uzaklara,daha uzaklara
Onlar nereye giderlerse gitsinler
Elbet belirirler yanıbaşımız da


Hele şu hüsnü niyetin yok mu!
Mecnunu alan Leyla gibi
Leyla gibi aldı
Sol yanımda,öylece kaldı

Yetenektir insanin özü
Kimisi neyle sarhoş
Kimisi gönlünce hoş
Sabri mecal mi kaldı

Güzel de evet diyebilmeli
Ufkum dar
Ufkum kapalı
Araladım tüm kapıları...

Hepsi sana hepsi sana...
Bırak,bırakta lisan eylesin
Gönlüm,gönlüne
Tek bir bedende

Ben neyleyeyim
Sensiz beni
Aldın beni benden beri
Ney aşktır

Neylenmek ötesi...
Neyin ötesi sensin
Neyde vuku bulur aşkın kendisi
O nefsin kesilişi

Nefesin ise tek bir bedende can buluşu
Sebepsiz yere
Yersiz sebeplere
Hacet eyleme şu aczi halime

Bu cihanda bir sen
Birde ben var olsam
Yine seçerim seni
Yine isterim...Kendi Kendime...

Duysamda sesini
İstemem senin olmayan sessizliği
Gül!şahım şahanım
Sen güldükçe ca buluyor şahnısemanım