0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1164
Okunma
uluorta sükun...
dipsiz bir kuyunun en derininde gözbebebeklerim
biriktirdiğim şiirler zamanla yarışıyor
ölüm,kızkardeş gibi koyuyor omzuma başını
ne kadardır gidiyorum,nereye gidiyorum
evrenin tam ortasında tüm sözcüklerimi savuruyorum
oysa ...
oysa en mahrem yerinden de öpmüştüm acıyı
tüm çıplaklıgını izlemiştim direnişlerin
tükenmişlik,kaos,çelişki..
tepeden tırnağa sis kokan bir yalnızlıktayım şimdi
dönüp,dolaşıp birbirine çıkıyor yürüdüğüm sokaklar
yorgunluk titriyor kapısnda kentimin
yoğun bir özlem,atomlarına dek parçalanan bir özlem
belki...
belki sabah olacak,belki olmayacak
gün doğmayacak belki de...
kafatasımın içinde örümcek bakışlı sukun...
soğuk bir cam parcası hayat,belki de...
5.0
100% (1)