düş artığı bu hayatın da biter bir gün
can verirsin sahipsiz bir merminin ucunda
ve ayaz bir karanlık sardıkça bütün düşlerini
bir bir yolunu kaybeder bütün soluklar
s u s a r s ı n


yavaşlarken soluğun sancılanır göğüs kafesin
flim şeridi gibi düşerken hayatın bakışlarına
ki önce ayaklarından başlarsın soğumaya
ve malum sonun geldiğinin farkına varırsın


ve bilirsin ki...
görüp göreceğin işte hepsi bu kadardır
anlarsın
ve hiç bir şey yapamaz sadece
s u s a r s ı n


yarım bir şahadet ya çıkar dudağından
kim bilir belki de öylece kala kalırsın
ama anlarsın ki
çıksada y/anarsın çıkmasada k/anarsın
ve düşlerin bir göçe kalkar senden habersiz
mevsimsiz baharlarda gençliğini arasın


önce ruhun çekilir usul usul kendi içinden
o mermer soğukluğunu ellerinde yaşarsın
ve gözlerin mevsimsiz günler kadar solgun
en çok da toprak kokusunu içinde duyarsın


ve zaman
zehir zemberek açık ara hızla geçer gider
ya tek bir vedalık nefesi içinde bulursun
yada öylece katılaşırsın


işte hepsi bu dostum
bir varmış bir yokmuş masalında
sende yerini alırsın


ay/su