Bi çare yüreklere sevda ateşi düşmeye görsün
Gönüllerde kor gibi yanan alev topu ateşi
Umman denizler gibi dur durak nedir bilmez
Bazen hüzünleri, bazen sevinçleri, bazen umutları
Katıp önüne destursuzca ne varsa alır götürür

En sonunda pervasızca dem vurur gönüllere
Kimi zaman bir türlü kabuk bağlamayan
İçinin bir yerlerinde derinden derine sürekli
Kanayayıp duran onarılmaz yaralar açar
Yaşamı zindan eder sevdalı gönüllere

Kimi zaman da coşkuyla, ahenkle çalan
Müzik senfonisinin akıl almaz eşliğinde
Umutların, mutluluğun, sevincin, huzurun
Kök salıp boy boy sürgün verdiği gönülleri
Dans ettirir sevdanın bin bir renkteki diliyle

Şayet bir gün, bir yerlerde, bi çare yüreğinizi
Sevda ateşi kapınızı davetsizce çalarsa
Gönüllerde kor gibi yanan alev topu ateşiyle
Tüm kapıları bir an bile tereddüt etmeden
Sorgu sualsiz sonuna kadar açık bırakın!

Ayakları yerden kesen, umman denizler gibi,
Hülyalalara daldıran büyülü müzik senfonisi
Bırakın tüm benliginize ve ruhunuza
Özgürce alabildiğince dem vursun
Bilin ki aşk yüreklerde, kapıyı bir kere çalar
iki kere çalmaz...

Gönüllerde ise asla tekrarı yoktur.

07.02.2016 P.ÇETİN