1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
680
Okunma
biliyordu aşk
kelimelerin karanlığından ışık devşiren
küçük fısıltılar yağmurunu
hediye ettik
duygusu yoğun sevgi bahçesinin heyecanını
his ayaklarıyla bir ceylan
güne karışan hafifliği anımsıyordu
yönler şakalaşır gibi yelelerinde
özgür atlarla yarışıyordu
rüzgar hepimizin rüyası
bu geri gelen yankı
suyun güneşe
güneşin suya tutulması
duymak güzel çimenlerin yeşil şarkısını
gök ağaçların telaşını
mavinin kokusunu
sihirli patikalar
sıcacık dallar
aralar beyaz evin yolunu
coşkulu bir sevgi ağrısı birleştirir kalbimizi
kahkaha çiçeğiyle sallanan el azalan keder
aşklar yuvarlanır kelimelerin karanlığına
uyanınca yediverenler.
Cevap Yaz