I.

Şair süksününden tutulup
Tanrı hizasında dur ihtarına karşılık
Cevaplanan bir kuldur
Böyle bilinen gerçek koyulaşır
Her mısra sustuktan sonra kalpte

Ve
Uzun ile kalın sıfatlı kantarın
Mikyası olur şiir / yeri geldikçe

Bana ait değilken aklım
Kavgamı söyleyemem
Ve bana ait değilken kalbim
Aşkın peşinden gidemem

Haydi görgülü bir misal getir isyanıma
Kulluğumu kanatana kadar içeceğim işte
Ben bir uşak olmayacağım yanağında
Sessiz ve muti olmayacağım
Kölelik yaftamı takıp ayak bileklerime
Tüküreceğim öfkemi

İlkin kaba saba adımlarımı süreceğim yola
İncelecek kadar yürüyeceğim
Yürüdükçe açılacak ufkum
Engin bir rüya göreceğim yolun tam ortasında
İfrazı olacağım kötülüklerin

Dişime göre seveceğim tadını
Unutmasız bir aşkı
Akşam olmadan döneceğim
Döneceğim kucağına

Hür generali olduğum bir hayatı
Okuyacak dudaklarımdan sevenlerim
Düşman menzilinde kalan sırlarımı
Sıfırlayacak sonra güçlü öfkem
Her mıntıkada ölecek kadar yaşadım ya
İlk gelen meleğe gülümseyeceğim

II.

Burası Arasat diyorlar
Doğrumu susuyorum biliyorum aslında
Ellerim söylesin hayatımı önce
Önce onlardan başlasın tövbem


Şimdi çıktım içimin miracıyla
Katında okundu künyem
Ey Rab olurunu umarak
Sevmelerimi konuştum ilkin
/Sevmelerim
İçimi dolduran katranlı günahlarımı
Aklayan mazeretlerim
Ve bir takım öç çıkınlarını çözdüm sonra
İfrit bulaşığı da vardı kiminde
Kiminde senin hakkın vardı ey Rab

Çürümüş kemiklerimle uyuya kaldığım saatlerde
Ne çok unuttuğum zamanlarımı sustum
Kendimi utandırmak için
Sustum öylece
Merhametine sığınarak

En çok seni sevdiğim saniyeleri
Kocaman kanatlarıyla uçtum
Resulünün ardınca
Kaşım gözüm yine sana emanet

Şimdi baktım da dönüp arkama
Kocaman bir azlıkmış yaşadığım hayat
Tut beni ey Rab tut
İsyan bulaşmadan mısralarıma
Kır dilimin kemiğini

III.

Maslahat gereği söylüyorlar
Dudaklarında kupkuru seslerle
Okuyorlar yedi ceddimi
Pek manidar bulunuyor
Toprağın altında dururken
Ölmüş gibi en tepeden bakmam
Şimdi geldim meclisine ölümün oysa
Hoyratça çıkardığım bu bedenden kurtularak

İşbu kalemin kavlince gördüm hesabımı
Sus pus olmuş kelimeleri canlatarak
Nüzul sebebimi hatırladım