Kim bilir belki bu gece bende katılırım
Tek yönlü giden göç kervanına arasına
Bende yapışırım yakasına ölüm meleğinin
Benide al benide al diye söylemler içerisinde
Düşerim yoluna sonsuzluğun

Ve bir sen kalırsın ardımdan
Yüreğimde buram buram özlem kokan
Bir sen kalırsın hasretinde yüreğimin kavrulduğu
Yokluğunda avuçlarımın kanadığı
Lal feryatlarımın arasında
İç dünyamın derinliklerinde
Sağır isyanlar koparan Sevda’m

Kim bilir belkide sen katılırsın bu gece
Tek yönlü giden göç kervanının arasına
Belkide sen yapışırsın ölüm meleğinin yakasına
Benide al,benide al diye söylemler içerisinde
Düşersin yoluna sonsuzluğun


Ozaman amaçsız
Bir ben kalırım ardında
Gecenin bir yarısı yüreğin ortasına
Koca bir mahşer kurulacak olan
Sensiz sabaha uyanacağım için
Kim bilir belkide
Olmayacağının habercisi olarak
Gecenin bir yarısı ölüm marşları çalınacak rüyalarında

Bir ben kalırım ardından
Sabah uyandığında bütün varlığını yitirmiş
Bir ben kalırım ardında
Tırnaklarına sabaha uyandığında sensizliğin sızısı vuracak olan
Yokluğunun haberini alınca
İçerden içeriye sancılarla yüreği janlayacak olan

Bir şehir kalır ardında
Bütün sokakları çıkmaz karanlıklara giden
Bütün sokak lambaları bundan sonra
Zifir edasında yanan
Bir şehir kalacak ardında
Gündüzün beyazını kara renklere boyayan
Güneş’in uğramayı bıraktığı bir şehir kalacak ardında
Bütün yağmurları hicran sağnağında yağan


Ve anlamsız
Bir dünya kalacak ardında
Gözümde sensiz bir çöp kadar değeri olmayan

M,Kılıçel