sen oradasın..
izinsin bir gösteride bulundum.
beklenmedik bir anda
yüzüne dokundum...

oradasın,
alabildiğine uzak
ve daha fazlası içinde
yanıp tutuşan ki
elbette.bu bir sorun değil.
hayat bildiğin gibi işte..
sokaklar, kediler, kuşlar
ve kelebekler.
cama bulaşan parmak izleri
ve geçip giden günler..

oradasın...
gözlerimi kapatıp,
yanağıma kadar çağırıyorum
seni.

terleyen avuç içlerimden
utanıyorum.
sanki daha dün
bir okul kaçkını gibi
getirmişim sana seni

elimde bildiğin düzmece
bir metin.
karalamışım cümleleri
teker teker sil.
tabiki mümkün bu
ya da yırt at.

sevemiyor insan
elinde kalbini tutmayanı..

oradasın,
bildiğim yağmur iklimlerinde
giderek azalan bulut 
gölgelerinden hemen sonra
toza karışacak olan
güneş ışıklarının
vurulduğu yerde.

tenimde
yanma hissi duyuyorum
laf değil.
gecenin bu saatinde.
aklımda bir girdap.
bi an kanlar içinde
öldürüyorum seni...
bi an sarıp sarmalayıp
uyuyorum.
kimse inanmıyor
diğerine ama.
insanın kendiside
inanmayınca kendisine
ortaya tuhaf bir sonuç çıkıyor.
hiç, kimse
hiç, bir şey...
kandırmaya yetmiyorsa
ne yapabilir ki aklım
çarpıp duruyorum sana.
bir bariyere
ve şiddetle bir olup
acı yayılıyor bedenime.
doğru dürüst anlatamam ama
alışamam yokluğuna.
bir zorba oldum.
lanet bir adam.
bi an yok olsan
uçabileceğim artık.
gidebileceğim en uzak  yıldıza.
gömülebileceğim
üç günlük yas havalarıyla
toprağın içine.
yahut dalabileceğim
okyanusun en derin yerlerine.
mümkün değil bu benim için.
lütfen sen bunu başarmış ol.
ol ki...
zaman bir sufle versin.
fısıldasın hiç olmadık bir anda
ne varsa aramızda kalan
sana susmak mı yakışıyor
ben niye gülemem ellerime...

hep sorular evet haklısın
sevilemez sorunlar.
evet,devam etmelisin yoluna.
seni bekliyor yaşam
bütün mucizeleriyle...

tabi,hastalıklı bir şey bu.
benim adına sevda dediğim,
seni korkutan
bulaşıcı bir ruh hali.
karamsar olduğun...

saçlarını boya lütfen,
değişir belki
alıştığın bütün susmalar.
çocuklar büyüt
düşlerin kadar
ve bir yalancı bul.
cümleleri hep
seni sevdimle biten.

biliyorsun...
"ancak bir benzerim
öldürebilir beni"

bunu yapabileceğine
öylesine inanmıştım ki
şimdi yaşamın ortasında durup,
ne yapacağımı düşünüyorum
sık sık...
çünkü hep eksik.
hep yarım.
hepsi. hiç...
gözümün önünde
ve aklımın içinde ki
seslerle anlatma bana
aşkın kuşku barındırmaz biçimlerini...
kim olduğunuda nereden çıkıyorsun.
biliyorumdur belki de
bütün geçmişini.
bir kalemde silinebilecek.
tek hecelik bir nokta
ömrümde ki
sana başladım yine,
bir sona/
yani dolu dizgin.
bitmemişse benim içimden
tek suçluda ellerimdir
kalbimdir ve ruhumdur.
elinden geleni ardına koyma!
unutmadım hiç,
bazı insanlar
böyle yaşar.
boşuna şaşırıp bakma aynaya
yüzünün yarısı yok orda...


(...)