Mitolojik...

Melankolik...

Efsane uğraklardan
*
süzüldüm
perinin kanatlarıyla bu gece.
Sırt üstü yatmış uyuyordu gölgeler kralı Etna
bir öksürse titreyecekti Alem
hakikatin gölgeleri yansıyacaktı duvarlara...



Yaktım karanlıkları çalı çırpı ile
Hermes’in gözleri önünde...
Kuşandım duygularımın güvercinlerini
Bindim aklımın eşeğine...
Dışarıda kaldı gölge oyunları
gizlendi merhamet karanlığın eşiğine...



Karşıladı beni,
Olympos dağlarında Toprak Ana Gaia
Gökten aldığı enerjiyi ,yerden aldığı suyla birleştirdi
kadınca doğdum yeniden gün ışığına.
Tedirgin etse de çıplak ayakla bastığım çimenler
kış ikindilerine karıştı en derin çizgilerim
alfa ile omega arasında...
Homeros için söylenen ilahiler çınladı kulağımda
saat sabaha beş kala...



Prometheus’un kargaları delik deşik etse de yıldızları
Üzerimde taşısam da yüzyılların ağırlığını
Kavuştu ayaz gece sıcak güne.
Eski bir senfonide canlandı geçmiş ve gelecek
Toptan yok olmayalım diye büyüdü dalgalar
telleri kopuk gitarın içinde el ele...



Bir harfin içinde inşa edildi nice saraylar
Çıkardım devrim gibi bekleyişleri
dağların gümbürtülü sunağından.
Pervazsız bir avcı gibi
Kırdım kelimelerin zincirini çıktım zirveye
Öptüm Zeus’un dudaklarıyla
içime yağan harflerin ateşini.
Bomba gibi sözcükler düştü usuma
İnfilak etti milyonlarca yıldız
Rho ile Sigma arasında!
göz kırptı Platon hınzırca..
Unutma dedi bana ;
Her düşenin kanadı vardı aslında...

Taşlaşmış vücutların önünde
Ekvatoru koydum göğsüme
Ölüm ve aşk vurdu yaşlı Troya’nın kıyılarına.
Acımı elletmedim, acır diye elleri Eros’a
Si bemol imgelerle yol açtım ürkek adımlarıma...



Bulut üstündeydi bir yarım
La minörün gamı idi diğer yanım
Kilitlediler gökyüzünü üzerime
Antik bir kentten indim sahil şehrine...
Afrodit var oldu karanlık nehirlerden
gemiyi liman yaptım denizin ortasına
Genişledi aşk gökyüzüne kadar
köpüren suların uğultusuyla....
Denizlerin sarnıcı dolandı yunusların ayağına
Antik bir fener epiğram oldu
giderken ıslık çalan yıllara...
Unutuluştan sonsuza dönüldü topluca
Mitolojik mezar taşlarında....



Bir uçurum dibiydi , Hadesin gizli çiçeğindeki o mana
tam da sırası dedi Persephone
takılıp gitmeli gümüş bir kahkahaya.
Tarih ki ;Düşünen eliydi insanın
gezinirken dünyanın sırtında dostça...



Döndüm baktım kendime kırılmış bir çift kanattım
Hep yarım, hep eksik, hep mahçup...Umutlarımı yasladığım
imgelerin hüznüydü benim inim.
Yansıtmaya çalışırken yüzyıllar öncesinin titreşimini
Taşıdım güneşi kirpiklerime, duyuldu gümbürtüsü yüreğimin...
Yaşanmamış zamanlara uğurlarken kendimi.
Yetişemediğim geç kalmışlığım devrilirdi üstüne gecenin.
Zulüm eskiden de şehirliydi,isyansa sonuna kadar dağlı...
asıldı boynuma vehmin aynasında yaşamak ağrısı...
Umut yine rahmine düştü zamanın
Tutunmaya elleri yok, ama ağlayacak gözleri var, büyüyecek usulca
şiir sokağa fırladığında...



Ferda Özsoy.


EPİGRAM
Eski Yunan’da mezar taşlarına yazılan kısa ve epik nazım şekli. Romalılar’da çok kısa hiciv manzumesi.
Alfa ve omeğa;Yunan alfabesinin yeni harfler eklenmeden önce ilk ve son harfleri.kutsal kitapta tanrı ben alfa ve omegayım demiştir.bunun anlamı ise ben her şeyin başlangıcı ve yine sonuyum dur.daha sonradan alfabeye yeni harflerin katılması ile bu simge kısmen bozulmuştur...


Rho ile Sigma;
Siğma yunan alfbesinin harfleri
Etna ;Yanadağ
Zeus (Gökyüzü ve Şimşekler)
Poseidon (Denizler ve Okyanuslar)
Hades (Ölüm )
Artemis (Okçuluk, Ay ve Avcılık)
Afrodit (Aşk ve Güzellik)
Hera (Evlilik)
Apollon (Işık, Sanat, Şiir, Okçuluk, Hastalık ve Sağlık) tanrıları
Kategori: Yunan mitolojisi