Beri gelin, beri gelin, Zalimlikten beri gelin,
Her gün kan var, göz yaşı var,
Topla tüfekle saldılar, her gün ölüm,
Reva mı, nedir bu kadar sayısız zulüm?
Ah, ah, insanlık oldu hep perişan,
Bu mu insanlığa şeref ve şan,
Sözde mi, koca koca devletler var,
Her birinin yapısı insanlığa ahu-nar,


Kurdular bak haçlı seferi,
Yaptılar hemde Müslümanı neferi,
Müslümanlarsa birbirini öldürür,
Kafirleri ise kıs kıs güldürür,
Ne hale düştük eyvah yanarız,
Kafiri de meğer biz dost sanarız,
Küffar oyunu kurdu oynuyor,
Ortadoğu kaynar kazan kaynıyor,
Şehirler köyler birbir yıktılar.
Canlar perişandır hepsin sıktılar,


Ne ev kaldı ne de bucak,
Tutmaz oldu yanan ocak,
Düştü yollara çoluk çocuk,
Zalimler açar mı kucak,
Türkiye’miz olmazsa,
İşin sonu ne olacak?
O kabaran denizler
Yakar boğaz genizler,
Düşünmez ki insanlar,
İnsanlar dertli, suya olta atacak,
Azgın derin sularsa, onları kendine katacak,
Çoluk çocuk demeden hepsini mi, yutacak,
Kaybolan mı insanlık, ya bitti, ya bitecek,
Dışı süslü, içi puslu liderler,
Hepsi nereye giderler,
Toplantılar yaparlar,
Yine zulme taparlar.


İnsanlar ölmüş bitmiş, tükenmiş,
Saygı, sevgi, merhamet görün ki nasıl bitmiş,
İnsanlık mı dediniz o da hem çoktan gitmiş,
Sahi kimin umurunda insanlığın şu derdi,
Yönetenler mi dediniz, onlarda dert olur ferdi,
Karalar zindan oldu, denizleri boğacak,
İnsanlar mı masum, söyle nerde kalacak,
Bekliyoruz bir gün elbet güneş doğacak,
Bu çirkin felaketi ziyasında boğacak,


Yetmedi mi bunca canlar?
Yazık değil mi akan kanlar,
Bu hadsiz gidişattan kim ne anlar?
Neden durdurulmaz bu hain çanlar,
Hani Irak, Suriye nerde,
Ülkemde düştü, aynı benzer bir derde,
Oyun büyük Müslüman gelme oyuna,
Döndürürler seni çobansız hem koyuna,
Dünya alev altında gitmiyorlar düğüne,
Puştların oyunu çok, gelme Ümmet öğüne,
Birlik beraberliktir bilmez misin ilacın,
Unutma aklında tut Tevhit senin kılıcın.




Cemalettin Gürpınar