Şu dünyanın haline bak,
Ne hak kaldı ne de hukuk,
İnsanlara tanınmaz hak,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Kocaman devletler vardır,
Her birisi zulme yardır,
Cahillik çok payıdardır,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Zalimler birlik oldular,
İnsanlığı hep vurdular,
Zulme hep selam durdular,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Şehirler köyler yıkılır,
Dayanmaz canlar sıkılır,
Böyle hayattan bıkılır,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Bu ne zulüm bu ne çile,
Düşünürler bin bir hile,
Nasıl getirilim dile,
Ne hak kaldı nede hukuk,

Hunharca zulme dalarlar,
İnsanlar yurtsuz kalırdır,
Hem de açlığa salarlar,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Hinler perde arkasında,
Eksik zulmünün yasında,
Haram dolu bol tasında,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Adalet Rabb emrinde var,
Batıl yollar en büyük ar,
Hukuk yoksa çekeriz zar,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Savaş açmayın Allah’a,
Resul’süz olmaz billaha,
Sarılman dinsiz küllaha,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Bumudur insan hakları?
Kur’an bilmz pek çokları,
Hepsi Sünnet-in yokları,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Haydin gelin doğru yola,
Dünya benzemesin çöle,
İhtiyaç yok kandan göle,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.

Cemal bu hal ne olacak?
Dostluk sınıfta kalacak,
Açan güller hep solacak,
Ne hak kaldı, ne de hukuk.




Cemalettin GÜRPINAR