bırakalım güneşle yağmur girsin içimize
üfleyelim tozlara taptaze renklerimizi
giyinelim ak bulutları bakire sevincinde
bize değip geçen kuş tüyü hafifliğinde
yele verelim heyecanlarımızı zeynep








ebru teknesine batırılmış kartonlara bağlayalım
karanlık içinde üzerimize bastıran kabusları zeynep
tozunu toprağını silkeleyelim baş ucumuzda
gün ışığına çıkarıp da duygularımızı









sonra dudaklarımızdan tuzlu sular salalım
uyuyan bilinmeze götürelim rüyalarımızı
sonra korkusuzca yola koyulalım zeynep
ufku olmayan mavi ummanlara doğru








terk ettiğimiz şehirler için son bir kez
bir kaç kez daha gözyaşı dökelim gecelerce
her ayrılık vaktinde zeynep
sadece aşk ve ön sancıları olsun
içimizde bir yerlerde yürek atışlarımızla çoğalan








hiçbir yolu olmayan göğün içine bırakalım yıldızlarımızı
bir gemi yapalım pusulasız umut yolculuğu için
alıp başımızı gidelim çok uzak diyarlara doğru
belki başka bir cennet masmavi rüyalar görürüz zeynep




redfer