4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
876
Okunma

ANNEM ÖLDÜĞÜNDE HAYATIN ZOR OLDUĞU ZAMANLARDA YAZMIŞTIM.
Sokağın tavanını parçaladım dün gece
Yıldızları sepette topladım birer birer
Zifiri karanlıkta güneş gözlüğü taktım da gözüme
Yine hayalini gördüm köşe başında
Koştum...
Koştum...
Koştum...
Küheylan misali, yorulmaksızın
Uzattım elimi bin bir ümitle
SEN YOKTUN.
Mışıl mışıl uyurken sen dün gece
Ben hayaline sarıldım, ağladım
Hayalin yetmedi bana dün gece
Attım kendimi sokaklara
Gezdim cenabet şehrin sokaklarını
Her köşeye baktım
SEN YOKTUN.
Sonra...
Sabahın olmasını
Güneşin doğmasını istedim
Sabah, güneş hepsi bahane
Ben...
Ben...
Ben seni özledim ANNE.
5.0
100% (2)