ya sonra yokluğunda zamanla yalnızlık başlar
ardıma düşen en dolu rüzgar estiğinde gözlerimde
savur savur kavrulur bir şeyler içimde küllenir
her şey teferruattan öte bir yere güler bu gece
gülü tuttukça anam, içimde bir şeyler kanıyor
bu güneş her sabah boşluğa mı yanıyor..



aklımın ucunda harmanlar savruluyor
sıkıldıkça karanlığa bir şeyler karalıyorum
hep hüzün hep gözyaşı mı olmalıydı avuçlarım
ellerimle yoğurduğum dertlerime yorgunum
sen gecemin sesi, sen gecemin yokluğunda
sen şu divane sokakların virane sebebi
bu gözler her gece boşluğa mı bakar..



çiçekler ektim habersiz gönül toprağıma
sev sev büyüttüklerim var içimde, ağlar
vurur suretime şimdi ince belli rüzgarın sesi
tutundukça mevsimlere eksilir mi bir tanesi
ne yaz kalır ne bahar, hep ayaz, hep kahır
söylesene aşkı böyle hep yağmur mu alır..



kurşunlar geçiyor içimden varamıyor aşka
tutuluyor kalbime ulu kor ay karanlığında
bırakılan neyse böyle hepsi sessizmiydi
yalnızlık dolu sır, ıslak bir kent sokağı
ulu orta acıyla yanan bir yangın
yokluğunda yüreğim hep yokuş aşağı
söylesene ateş hiç böyle yağarmıydı..



gözlerim şimdi hoyrat rüzgarlar gibi mutsuz
yokların şehri amansız yollardayım
hutbesi okunuyor aşkın iki öğün arasında
koparır gibiyim bahar yapraklarını, ruhsuz
ya sonra yaklaşır yıldızlar toprağa
her gece yokluğunun nağrasında şarkılar
içinden bir sesle yine seni çağırıyor
soluk soluğa imkansız bir kaçış var
sen yana yakıla bir haykırış
duydun mu hiç..



…

YA SONRA – Mawish Şiirleri – Mert Zafer Cansever