TUTULDUM(12)-DÜŞ
Askerlik uzundu bir buçuk sene
Bir mektup aldım isimsiz yine
Mormenekşe koymuş zarfa bir tane
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Topladım erleri açtım aleni
Mormenekşe neydi var mı bileni
Gösterdim onlara zarfta geleni
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

‘’Gönlüm sende ‘’diyor, dedi birisi
Kararsızdı belli erat yarısı
Tasdik etti cümle kalan gerisi
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Dağıtım olacaktım dört ayın sonu
Merakım yükseldi düşündüm onu
Neden yazmamıştı ne idi konu
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Giderken söyledim postaya bizim
Gelirse bir mektup kaybetme izim
Adresimde burda kendi el yazım
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Bir daha gelmedi o meçhul mektup
Gelseydi bilirdi hep bizim tertip
Şafak saydım her gün kalemi kertip
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Geçmeyen günlerim sonunda bitti
Yarın çıkacaktım son güneş battı
Bütün koğuş sessiz yekûnu yattı
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Deprem oldu sandım sallandı bina
Uyandırdı beni ’’kalk!’’ diyor bana
Dikilmiş başıma; dedim ki; ‘’Ana!’’
Bir kıza tutuldum Sorkun köyünde

Uyku sersemiydim şaşırdım birden
Sevmek yürek işi sevilmek erdem
Gönül kora düşmüş yanıyor her dem
Bir hayal kurmuşum sorkun köyünde
Adnan SİVRİ/BOZKIR-İ 02.02.2016