DÖKÜLDÜM
Yine estim yine yağdım gürledim
Gökten inen yağmur gibi söküldüm
Özüm yandı sözüm yandı harladım
Gözlerimden damla damla döküldüm

Derunumda poyraz esti devrildim
Soğuk vurdu bin bir hale çevrildim
Gâh oraya gâh buraya savruldum
Köksüz kalan kavak gibi yıkıldım

Odun olsam ateş olur yanardım
Turşu olsam barlanırdım sönerdim
Sabır taşı çatlamaya dönerdim
İliklerden lime lime çekildim

Kimi uçtum kanatlarım kırıldı
Kimi sindim umutlarım yoruldu
Doğru dedim dokuz köye sürüldüm
Dost görünen yabancıdan sıkıldım

Ne diyeyim sözüm yok ki yabana
Kuvvet dedim yürüdükçe tabana
Eşek koştum tarla sürdüm sabana
Tohum attım yüreğime ekildim

Bozkırî’yim çöl misali yüreğim
Sapı kırık elimdeki küreğim
Hem sıladan hemi yardan ırağım
Kör mıh gibi gurbet ele çakıldım
Adnan SİVRİ /BOZKIRÎ 15.06.2020