6
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
1540
Okunma

bu yitikliklerin içinden çıkmam için
az sözcük gerekli bana
az kendini sınamak
tıka basa dolu bir sevda
ince dokunuşlu bir kalem
yoğun bir duygu çıkışı
savurmam gerek çöken masalımın ardından
altında kalan küllerini mazinin
bir kaç telefon mutluluğu
bir kaç resim mektup şarkı falan
çıkmalı beynimin sol köşesinden
denedim yazgımı ters yüz etmeyi
yerde yürümeyi bıraktım
göğe göz attım
iyi bir onardım kollarımı
ne kadar kuş kanadı eder
fırtınanın savurduğu yükseliş
bir ara sinderella olmak düştü şansıma
yine tek ayakkabıyla döndüm eve
dağıldı bal kabağı arabam
kaldım yamalı etekliğimle
mut yüzüğü takmadı hayat
sahibini aramaya gelmedi prens
kayıp ayakkabının
28. 01. 2016 / Nazik Gülünay