Çocuktuk!
Bilemedik!
Yitirdik en güzel günlerimizi.
Büyümeye özendik,
Çok cömert harcadık çocukluk günlerimizi.

Büyüdük!
Genç olduk!
Taştık, kabımıza sığmaz olduk.
Ölümlere meydan okuduk,
Hiç ölmeyecekmiş gibi.
Eridik, eridik bittik.
Anladık,
En büyük sermaye gençlik.
Nerde kaldı sermaye?
Yedik, bitirdik.

Yaşlandık!
Gençliğimize doymadık.
Sevimsiz bir çocuk olduk,
Göze battık durduk.
Anladık,
En büyük sermaye gençlik.
Nerde kaldı sermaye?
Yedik bitirdik.
Tutamadık elimizde, yıkıldık kaldık.

Peki yaşadık mı?
Yaşarken paylaştık mı ekmek gibi acıları da?
Herkesin dilinde, nerde o eski günler
Dayanışma, sosyal ilişkiler.
Ya paylaşılan sevinçler kederler.
Ne kaldı elimizde?
Hepsini yıktılar ağır abiler.
Çocuklar sevgisiz,
Kediler sütsüz kaldı sokaklarda.


Paylaşılan değerler mi değişti?
Biz mi beğenmez olduk birbirimizi?
Genetik savaşlarda kaybettik,
En güzel yönlerimizi.
Okuduk!
Kültür seviyemizi yükselttik,
Biraz daha cahil olduk.
Bilgisayarlara güvendik,
Ona emanet ettik düşlerimizi
Güneşi bile bozduk
Yakıp dağladı tenimizi.

Sevdalarımız da değişti!
Yalandan sevdalar kurduk,
Aşk sandık!
Günübirlik sevdik durduk.
Hırsımızdan deliye döndük.
Mal, mülk, toprak diye yandık tutuştuk.
Bilmedik, bilemedik
Mal mülk toprak mı bizim?
Biz mi toprağın olduk?
En büyük zenginlik , güzel ahlak.
Onu da taşıyana güler olduk.

İnançlarımızda değişti
Evreni yaratanın 
İşine de karışır olduk
babasız insan yaptık hayvan yaptık
(Haşa )kendimizi tanrı sandık
Haddimizi bilemedik
Ozonu deldik yamayamadık
Buzulları erittik durduramadık
Ne i düğü belirsiz savaşlar da
Nice canlara kıydık doyamadık
Kan bürüdü gözümüzü
Yitirdik en büyük değerlerimizi tutamadık
Yazık işte öyle bir zamana
Öyle bir zamana kaldık.. 

Ali Esmeray