GÖZLERİNE MÜEBBET

…I…

’’ Ve sen her ağladığında
Katili olurdum bütün gözyaşlarının !! ’’

Gecenin keskin bakışları üstümde,.
Birazdan mehtaba keser hasretin..
Her günün sonunda..
Ayaza vurur yokluğun..
Ve içimde hiç dinmez, sessiz feryadın
Ben hep yüreğinde viraneydim..
Gözlerinde sürgündüm..
Bakışlarında ise yasaklı bir cümleydim..
Ben bu şehrin çocuğuydum..
Gitmen gibi büyüdügüme de inanamadım…
Meğersem..
Gözlerini başka bir gecede kaybetmişim..
Hayalini bile kuramıyorum..
Yüreğini bir rüzgara kaptırmışım..
Çok uzak bir yerlerde esip esip duruyor..
Yıldızlar kurşun olup yağıyor gözlerimden..
Ve bir felaket başlıyor yüreğimde d’’inmek’’ bilmiyor…
Birazdan gün vurur tenime..
Yüzümde hafif bir gülümseme kalır geriye..
Bir simitçi sensizliği anlatır ..
İçimin koridorlarında sesin kalır geriye..
Ey sevdiğim..
Yüreğimin ince sızısı..
Gözlerimin kan çanağı..
Yüreğim yangın yeri..
Gel gör beni..
Bak ne haldeyim …



…II…

Yürüdükçe yollar uzun ve karanlık oluyor ..
Militan bir gecede vurulmuş bir yürek ..
İçimde kan revana dönüşür ..
Geriye bakışlarına hapsolmuş bir ben kalır ..
Çaresizim ..
Halsizim ..
Bir bir devriliyor üzerime hüzünler ..
Yaz yağmuru yüreğim ..
Sonra bütün şehir sen kokuyor ..

Yürüyorum
Yollar karanlık ve uzun
Vurulmuş bir yürek, içimde kan revan
Ve gözlerine hapsolmuş bir ben
Çaresiz bir dert kaldı geriye yüreğinden
Çıkmaz sokaklarda polis sirenleri
Kulaklarımın sessizliğini bölen feryatlar cabası
Bir bir yıkılıyor içime hüzünler
Sonra herkes müebbet ediliyor göz pınarlarına
Yüreğimde yaz yağmurları
Ve bütün şehir sen kokuyor sonra ...
Ey sevdiğim ..
Unutma !

‘’ Bir çocuğun masum göz yaşları idin sen
Hiç kıyamadığım ! ‘’

Ahmet Özalhas