Gece çekerse mavimsi örtüsünü
Hayaller dikenli tellere benzer
Akıl giderse vazgeçilmezin peşine
Bulutlar göz pınarlarında toplanır

Yalnızlık ağır gelirse omuzlara
Avare rüzgarlara, perde çeker düşler
Ve mülteci olur bütün kuşlar
Gözlerinin kıyısında...

Güneş habersiz çekilir bu kentten
Uzaklara gittiğini sanırsın
Ama bilmezsin saatinde gelir her zaman
Sonra özlemi içinde yaşarsın
Fırtınalar kopar yüreğinden
Konuşmasını bilmeyen bir bebek gibi
Anlamazlar senden
Ola ki şahit olursan bir yıldızın kaydığına
Bil ki ne yıldızlar kayar gökyüzünden...

Yani sevdiğim ;
Hasretin gökyüzünden süzülürken
Gecenin rengine bürünür saçların
Yıldızlar gözlerini anımsatır
Ama hiç bir yıldız sana benzemez
Şehrin bütün sokakları yalnızlığın ahengi ile süslenir
Ama sokak lambaları hep ahuzar kalır yüreğimde
Ey sevgili seni sevmek tek özgürlüğüm ise
Ben ömür boyu müebbet le yargılanmak isterim yüreğinde.

Ahmet Özalhas