0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
767
Okunma
Yaz dedi ruhum, elim yazdı
Sevmeyi de unuttunuz şan şöhret uğruna
Geri dönüşü olmayan dünyaya bir insan doğur
Kıyametim olma asla, el insaf dur!
Git dedi mantık , çenem sustu
Vazgeçilmiş hayallerle bir çok aptal mutlu
Vicdan da kalmamış insanoğlu ’’suspus’’
O kadar düştüm ki umut denilen şeyi unuttum
Ayakta kal dedi hayat, gözüm solgun
Aydınlığa koşmak ister akıl ayaklarım yorgun
Dört duvarda yankılanan müzik ve tonla sorgu
Doğru olanı bulmakta sandığımdan zormuş
Öl dedi bir melek, evime döndüm
Geçmişimi yad ederken ahireti süzdüm
Annemi gördüm mezarımın başında üzgün
Ölü cesedimin üstüne topraklar sürmüş
