Umutsuz akşamlar,bulut yüklü sabahlar
Ne anlamlar yüklemiştik,ne güzel gülecektik
Yağmur yağmakta,silüetinden toprağa karışmak
Ne de çabuk yorulduk yaşamaktan...
Ne güzel yürürdün, adımların siliniyor yavaş yavaş
Göz yaşlarından dudaklarına,ağlamayı severdin sırılsıklam
Susmak nedir? Susturmak içimi, dökmek kuytulara
Dökülmek, bütün sırları dağıtırcasına dağılmak
Hududuna yanaşmak, sınırını bilmek,sınırsızca sevmek
Yok olmak varlığınla,varlığın değerini bilmek
Ne güzeldi seninle konuşmak
Öğütler almak,ölümsüz olmak birkaç dakika
Ne de çabuk sustun...
Sindin çiçek tohumlarına
Daha çok yeşerecekti bu bahçeler
iki yorgun fikir, yağmur altı gülümsemeler
üzerimi örtecekti yapraklar, üşüyünce ben
Bir serin sohbet, sıcak bir tebessümle gelecekti bahar

Erken soğudun benden hayat
İki çift laf ettirmedin,
Soldurdun çiçeklerimizi...