Ola ki yolun düşer…! Hani bin yılın başı
Nemli toprak görürsen ya da ıslanmış taşı
Sakın deme kim geldi niye dökmüş gözyaşı
Gelen benim…

Dünlerde aradım hep sen yaşarken yarını
Akşam güneş batarken sabah şafaklarını
Kadehlerde kaybolan esrik duygularını
Bulan benim…

Sen baharı yaşarken gönlümün dağlarını
Görmedin zirvesinin yağmurunu karını
Eğer bölen var ise tatlı rüyalarını
Bölen benim…

Ve bir gece gelip te hafif dalmış olursam
Yatakta yatıyorsam nefes almış olursam
Resimlere sarılmış öyle kalmış olursam
Kalan benim…

Etrafında görürsen dalsız ağaç! Bir çalı
Ya da yolda görürsen kırılmış kuru dalı
Serilmişse o yolda ayaklarına halı
Olan benim…

Hep sana söylemiştim: bilmiyorum kaç kere
Eğer bir gün gelirsen tanıştığımız yere
Kapılar kilitliyse, kapalıysa pencere
Ölen benim…

Şair/Yazar: Erdal Koca

erdalkoca.com