olmuyordu
olamazdı.

ama oldu işte çıktı geldi
sinemi şöyle bi yardı
öyle böyle değil
adamakıllı mecnun bi yâr’dı...
geçti girdi baktı gördü
çözdü zira kördüğümdü
yaraları tek tek sardı
kesti biçti "hiç be!” dedi

hiç yere bu eski püskü
hem küllü hem püsküllü
üstelik uçları küflü
at!

tuttu çıkardı attı
yalnızca bi tane kaldı.

o babamdı.

orda durdu sustu baktı
alnı beyaz ekoseli
kanındaki aşksa al’dı
avuçlarının içi sal...
çıktım bindim gezdim tozdum
su üstünde nilüfer

suyun aynasına düşen
nar çiçeğinin sefası

ah! anamdı.

dedi ki hüzün efendiye
gitme çalma uyandırma
aş’ı gazetesi sütü
mut’u ben’im o çocuğun
evet senin doğurduğun
işte o çocuk artık benim!
hüzün efendi anladı
sustu kaldı şaştı leş’ti
gözlerindeki solgun fer
azrailinkine eş’ti
mırıldandı giderayak

bu çocuk yolcuydu. n’oldu?
ne yani şimdi altın han…

evet. artık
bu adamdı.

JD