0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
749
Okunma
Kimsesizliğe bile uçmayı bilmeyen kuş;
Bütün küçüklükler onun,
Kanatlarıyla günbegün,
Umutları da büyür,
Hayalleri değil sadece;
Tüyleri de renklere bürünür.
Aciz ayakları, hırçın pençelere,
Titrek sesi, şarkılara dönüşür.
Bulgur taneleri uzatan adamı,
Nede çabuk unutur.
Gözyaşları adamın içini,
Şefkati küçük bir kabı doldurur,
Kimselerde bulamadığı endamı,
Çaresiz, kıvranan anlamı,
Bir kuşun, uçuşu buldurur.
