Oysa hayatımıza bazı şeyleri sığdıramamıştık,
Çekip giderken tıka basa doldurmuştuk valizimizi yetmemişti.
Gök yüzü dar gelmiş nefessiz kalmıştık,
Özlemiştik,
Özlenmiştik belkide,
Hep özlediğimizi bilirdik,
Kim özlerdiki bizi.
Yüreğimize ne çok şey koymuştuk oysa,
Sığanlar sığmayanlar.
Sığmaz dediğimiz o küçük yüreğe,
Bir hoşça kalı nasıl sığdırdık,
İyi ki tanımışım seni mektubun son satırına düşen hoşça kal gibi,
Umut bu sevgili,
Yarın gök yüzü yine mavi,
Güneş yine doğudan doğacak.
Yine her sabah kokuna uyanacağım,
Yine nar çiçeklerinde dudaklarının kırmızılığını,
Yine gelincik çiçeğinde boynunu öpeceğim.
Şimdi sen bir hoşça kal sığdırdın ya gök yüzünü,
Artık kuşların olmayacak,
O sevdiğin sarışın esmer çocuklar,
Parklara koşmayacak.
Artık sana gelen bir postacıdan mektup beklemiyeceksin,
Artık senin için bahar bir mevsim olacak,
Asla bir Nisan olmayacak.
Bir şiir olacaksın hayatımda,
Her gün yeni baştan yazılan.
Kimselerin okumadığı bilmediği,
Her mısrasına deli sevdam dediğim.
Şimdi git,
Uzak yollarda kırlangıçlar arkadaşın olsun,
Artık git,
Yolun açık olsun._____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba/11/01/2016