0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1392
Okunma
KAYGI
Duvağında kan kokusu güvercinlerimizin
Titrek alev gibi yankısı bize çarpar aşklarımızın
Nedeni bilinmezlikten gelinir;
Gözlerimizden yaş, terimizden önce düşer toprağa
Şimdi dudağımızda buruşan
Özlemlerimizin sancısıdır, yaşatmak
Hangi yöne aksam kan akar içime
Yağsam çoğalır…
Sevdiğim renk acı akıtır içime.
Güvercinlerimizin vurulduğu dağlarda;
Barışı kuşlarla bestelerdik
Söylerdik ölürdük
ölüme; hayatla barış derdik…
duvağında kan kokusu bütün gelinlerin
doğmamış doğacak çocuklarımıza
barışı verebilmek için kandan insanlardık.
Ekmeğimize kan bulaşmadan önce
candan insanlardık…
dili yasaklı ağıtlar yankılanır
göz bebeğimden
insanoğlu nasıl kıyar insana…
kazım DEMİR
