3
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
603
Okunma
Yorgundur sesleri gün batımlarının
Güneş bile ağlar ufuğun sonuna yaklaştıkça
Mahzundur yapayalnız ve kimsesiz
Karanlık çöktükçe çöker
Yeryüzünde de yalniz bırakılmış yürekler ağlar o vakit
Hüzün sarar yaralı kalpleri
Menekşeler solar kuşlar susar gölgeler kaçar
Yalniz bir tiyatro gosterisi gibi olur hayat
Monologlar ve diyaloglar arasinda trajedi
Sesler kısılır duygular baskılanır zaman başkalaşır
Yorgundur o kalpler harmanlar gibi atılmışcasına inlemekten
Yorgunlardır bir günü daha anlamsizca heba etmekten
Yorgunlardır hep gelecekmiş gibi umudu beklemekden
Yorgundur gün batımı yorgunları gozlemekten
AYHAN SARI
5.0
100% (6)
Cevap Yaz