Kayıp şiirlerin tozlu ölüm raflarında
dili isyan bir namenin son satırında
Eksik kalan bütün masallara gebe bir kaç cümle
Var sitemkar avazlarımda
Eksiksen
Eksiğim...


Zamanın raylarında sendeliyorum
Canımı acıtıyor mazideki saçların ahengi
Duvarlar küf kokuyor yalnızlıktan
Bir kaç anı sancıtıyor kalemimi
Eksiksin
Eksiğim
Eksiğiz

Köşe başlarında intihara meyilli bekleyenler
Ve rıhtımlar sessizlikten kırılıyor bu şehirde
Rüzgar esmiyor saçlarıma
Kırılgan duygular saf tutmuş yokluğuna
Tenim tenine muhtaç
Günes gözlerine
Dudaklarım dudaklarına.

Yoksun
Ve
Ben
Hep
Bir
Eksik
B a ş l ı y o r u m

Sevdiğim
Mahremlik gülüşlerimi tebessümlerine sakĺıyorum
Bir pazar ertesi
Ve ya bir pazar öncesi
Yüreğime varlığının cemresi düşerken

Afilli sevdamı
Ve kirpiklerimi sana bıraktım
Bir de bakir sevgi mi
Ki el değmemiş masumluktadır seni sevmelerim...


Sevdiğim
Kayda değer ne varsa
Seni getiren ve seni getirecek bütün niyetlerime
Bin bir dua ile çok çok amin yükledim
Ben dua edeyim sen amin de

Ve bir aminin kabulünde buluşsun ellerimiz.

İşte
Ahval-ı budur bu od’un
Feryadı da
İster kabul et yarana sar em niyetine
İster bir gözyaşı yap sür gözlerinin rengine
Dengi varsa bu dehlizin dengi dengine davul
Dengi yoksa o davulun topla bavulu
Gel bende durul...