Hayat yollarında yalnız başıma
Sürünü sürünü geçti yıllarım
Ne engeller çıktı her yıl karşıma
Sanki beni kurban seçti yıllarım

O zevki sefayı hiç süremedim
Hepsi kendi geldi ben aramadım
Gücüm yetmeyince durduramadım
Hep gönlüme yara açtı yıllarım

Gerçeklerden kaçıp millet siniyor
Güç nerdeyse o yanıya dönüyor
Benim üzerim de, bir şey deniyor
Dertler kral idi taç’tı yıllarım

Her senesi ayrı çileli yıllar
İki yüzlü dönek nedense kullar
Çıkmazlara girdi, gittiğim yollar
Mutlulugu alıp kaçtı yıllarım

Kimse aramadı kimse sormadı
Bazıları selam bile vermedi
Avuç açtım hakka amma durmadı
Bir kuşun misali uçtu yıllarım

Hep çekindim yeni yıla girmeye
Emmi dayı korktu hatır sormaya
Tahammül kalmadı artık görmeye
Beni mahkum eden suçtu yıllarım

Gencecik yaşımda neler etmişti
Yeter dedim öz canıma yetmişti
Son zamanda çok zoruma gitmişti
Feleğin elinde öç’tü yıllarım

Dışımdan gülsemde içten ağlarım
Kurumuştu mor sümbülü baglarım
Boş boşuna geçti gençlik çag’larım
Bana sorarsanız hiçti yıllarım

Derdimi kimseye pek açamadım
Mutluluk suyundan hiç içemedim
Elim de değil ki, ben seçemedim
Mecbur yaşadığım borçtu yıllarım

İsyan değil ama biraz kırgınım
Gülerek geçmedi şöyle bir günüm
Kul Hızır’ım çok yoruldum yorgunum
Ömrümü su gibi içti yıllarım
Ömrümü su gibi içti yıllarım

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)