Dini bile çıkar için kullandın
Bu son olsun daha din deme bana
Gariplerin tepesine çullandın
Neden besliyorlar kin deme bana

Ahreti unuttun dünya ya taptın
Bile bile yanlış yollara saptın
Kaç kere söz verdin yine de yaptın
Daha yapmam artık son deme bana

Süt verir mi kırık gün sağsanız teke
Karayı düşürdün ter temiz aka
Her günün bir dünü vardır mutlaka
O geçmişte kaldı dün deme bana

Sen herkesi çölde bıraktın yayan
Yine de sen oldun çıkıp ağlayan
Her İşin bir dümen ayan ve beyan
Sakın neresinde hin deme bana

Kul hakkı yemeyi emretmez dinim
Hep onurlu geçti geçmişim dünüm
Üstüme vazife değilse benim
Varıp her naneye kon deme bana

Büyüyünce yırtık yetmezmiş yama
Sanki yoldaş olduk kedere gama
Ben seni kaç sefer uyardım amma
Her şeyin sebebi sen deme bana

Eksik olmuyor ki gönlümde tasam
Vicdanım el vermez ben nasıl susam
Doğruluk dürüstlük hep Anayasam
Sakın ha yolundan dön deme bana

Hayır gelmez derler gönlü geçikten
Akılmı alayım aklı kaçıktan
Gördüm sen giydirdin hemde açıktan
Ters giymiş pabucu cin deme bana

Kul Hızır’ım vurgun yedim art arda
Mevla’m hiç kimseyi koymasın darda
Çok bencil gördüm ben şimdi mezarda
Ben benlikten bıktım ben deme bana
Ben benlikten bıktım ben deme bana
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)