14
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1145
Okunma
lâğım akan çaylardan geldim
ovanın gönlünü açan söğütlerden
buğulu yeşil gözlerim ağlak
okutulmuyordu çoğun kızlar
çiçekten taze yüzleri
çarpacaktı bir ayıya
ekmeğin kitaba değişildiği yerlerden geldim
kitap karın doyulmaz denilen
alaylı gülmelerden
erkeğin kadına üstün tutulduğu
tezek dumanlı bacalılardan
ellerim ise kaynaktı
kumu eşeledikçe suları çoğalan
umuttu gülümsemem
maşa ucunda yanan köz
soğuk duvarlı odalara
bir gün, böyle süremez dedim
çok gülünçsün dediler
gerçekleri açıklayan dilime
mangalda ateşli kömür
döndü baktı..
16. 06. 1986 / Nazik Gülünay