Ey felaketin gölgesine
Anlatılmaz yıldızlar asan
Ey en parlak aynaları tutup 
Kalpleri yerinden oynatan
Ey karıncadan güneşe
Hayretle hayran bırakan
Ey dönüp dolaşan kalpleri
Sığınmak adına yaşatan
Bir hilalin gölgesinde

Dön bir bak
Bir döngüdür gidiyor
Döneni durduramıyor insan
Veya en küçük bir çatlak bile göremiyor.

Ölüm dedikleri an,
Her saniye ölenler...
Aynı anda doğanlara bak

Güneşi gözden kaçırdın diye
Gün doğmadı diyemezsin
Dolunayı yakalayamadın diye
Sayısız yıldızlara küsemezsin

-Bu döngü her kalpte her hücrededir-
Ve ölümü atlatmadan
Görmezden gelemez, inkâr edemezsin...

-Zaman zaman içinde döner-
Ne bir kapı aralanır zaman ardına
Ne bir gölgesine yaslanılır zamanın
Sığınınca sultanlar sultanına
Onun nuruyla yücelir adın

-Hayat hayat içinde döner-
Ne bir pencereden bakılır ölüme
Ne doğacak olana el atılır
Bak işte bir cenaze
Omuzlarda taşınır

-Aşk aşk içinde döner-
Ne zaman zamandır
Ne de dünya bu dünya
Göz açılıp kapanır
Zamanın karanlığında

Zamana muhtaç olanlar esirdir
Ve kalbin duymadığı her şey
Zamana muhtaçtır...